It's a Questions of Power, Isn't It?
nl/

Justine Gaga

Réclusion is een monumentale doolhofachtige assemblage van bierkratten met een videowerk. Het roept wellicht de opsluiting op in gevangenissen van de samenleving, waar we uit eigen wil in zitten, of door krachten die groter zijn dan wij.

Justine Gaga’s labyrint is een monsterlijke machine die begrijpelijk lijkt, maar waarvan de destructie onmogelijk schijnt. Het werk spreekt over kapitalistische systemen, opgelegd door een kleine minderheid op een grote bevolking: een politiek, economisch en sociaal systeem dat ons onze vrijheid ontneemt door onze keuzes te bepalen. Het monster bouwt en ontleedt zichzelf continu, maar is ondoorgrondelijk doordat het niet zozeer wordt geleid door een gezamenlijk plan, maar door egoïstische ideeën van vergaren. Maar ook al heeft niemand de leiding, velen lijden eronder. De kapitalistische filosofie van productie en consumptie — zowel in het oude mechanisme als in het huidige gebruik van informatietechnologie tussen speculatie en digitalisering — bepaalt onze individuele manieren van zijn. Het geeft ons behoefte aan dingen die we niet nodig hebben, past ons verlangen aan zonder onze goedkeuring, suggereert wat we voor ons toekomstige welzijn nodig hebben, dwingt ons tot werk, geld, sport, suiker, technologische snufjes, alcohol en drugs ten koste van verslaving en de effecten ervan op elkaar en de maatschappij.

Het is iets om over na te denken nu de planeet, waar we slechts van hebben genomen zonder iets terug te geven, verdwijnt. Hoe kunnen we het verlies goedmaken en uit deze wervelwind komen waar geen uitweg voor lijkt te zijn? Hoe vinden we de nooduitgang wanneer het voelt alsof we tegen een muur aanlopen? Waar is de uitgang en hoe herkennen we die?

Wanneer productie in overvloed kan plaatsvinden is vraag geen obstakel meer. De Kameroense rapper Maahlox Le Vibeur beschrijft het treffend in zijn nummer ‘Prends seulement ta part’ (2019) waarin hij op ironische wijze vertelt hoe de geschoolde jeugd niet overleeft zonder werk of een echte politieke leider en gedwongen wordt zich over te geven aan de dagelijkse gewoonte van alternatieve hobby’s die worden aangeboden door de markt.

Gaga’s labyrinth is een pijnlijke dwaling in die pijn, een zoektocht naar onszelf.

Justine Gaga (1974, Douala) woont en werkt in Douala. Haar kunstpraktijk beweegt tussen schilderen, sculptuur, installatie, video en fotografie, waarmee ze maatschappelijke structuren, economie en gezondheid onderzoekt. Ze is geïnteresseerd in de zoektocht naar identiteit, de bewegingen en handelingen waarmee het individu een wereld wordt ingetrokken waarin men uiteindelijk een vreemde wordt. Aan de basis van haar kunstpraktijk ligt eenzaamheid in connectie met verbanning, isolatie, immigratie, psychologische barrières en grensproblematiek. Haar werk wordt achtervolgd door de gestalte van een enigmatisch individu, soms duister en soms transparant, aanwezig in de meest onwaarschijnlijke achtergronden. Gaga deed mee in vele tentoonstellingen en evenementen in Kameroen, Togo, Mali, Botswana, Zuid-Afrika, Colombia, Frankrijk, Duitsland en Nederland. Haar werk is getoond bij SUD2017 (Salon Urbain de Douala) en op de Dakar Biënnale van 2014. Haar project Exit Tour uit 2006 bestaat uit een road-trip van creatie en uitwisseling door verschillende West-Afrikaanse landen, van Douala tot Dakar.

Deze website gebruikt cookies voor analytische doeleinden.