It's a Questions of Power, Isn't It?
nl/

Olu Oguibe

Deze publieke installatie en reeks bijeenkomsten wijst op de noodzaak om sekswerk als arbeid te erkennen en het recht van sekswerkers om veilig te kunnen werken. Het werk benadrukt het recht om de kost te verdienen zonder de historische en eeuwige worsteling waardoor sekswerkers worden veroordeeld en onderworpen aan een precair bestaan ​​aan de rand van de samenleving. Olu Oguibe wil het gesprek aangaan met inwoners van Arnhem en het bredere Nederlandse publiek over sekswerk als alledaags werk, vooral in het licht van de aanhoudende wereldwijde pandemie.

Sex Work Is Honest Work is ontstaan door de dood van een jonge vrouw genaamd Nokophila Kumalo, die in Kaapstad op straat werd doodgeschopt en -geslagen door een man die later werd geïdentificeerd als de beroemde Zuid-Afrikaanse kunstenaar Zwelethu Mthethwa. Kumalo was pas drieëntwintig jaar oud. Ze was toevallig ook sekswerker en haar moordenaar was waarschijnlijk een klant. De eerste uitvoering van het werk, een live openluchtinstallatie met de titel Pink and White Flowers in Potchefstroom, Zuid-Afrika, 2018, bestond uit 4.500 levende bloeiende planten om Kumalo te herdenken en, daaruit voortvloeiend, spreekt over relevante onderwerpen rond sekswerk, de rechten van sekswerkers, en seksueel en gender-gerelateerd geweld.

Het project van Oguibe voor sonsbeek begint vanuit dit werk en onderzoekt verschillende ideeën uit het publieke debat rond sekswerk in Europa en specifiek in Nederland. Sex Work Is Honest Work bestudeert de samenvloeiing van moraliteit, legaliteit en kapitaal rond sekswerk door te onderzoeken hoe deze vorm van arbeid historisch nooit is erkend als werk en te kijken naar de complexiteit ervan als migranten- of contractarbeid. Naast de nadruk op aanhoudend geweld tegen sekswerkers, is het werk een interventie in de openbare ruimte die patriarchale vooroordelen confronteert. Het plaatst de zelfbeschikking van sekswerkers op de voorgrond en benadrukt de vrijheid van ieder mens om op elk gebied werkzaam te zijn.

Olu Oguibe (1964, Aba) is een kunstenaar, theoreticus en curator wiens werk betrekking heeft op arbeid. De voormalig Professor of Art and African American Studies aan de University of Connecticut en senior fellow bij het Vera List Center for Art and Politics van de New School, New York en Smithsonian Institute in Washington DC speelde een belangrijke rol in postkoloniale theorie en in de geschiedenis van niet-westerse hedendaagse kunststudies. Zijn werk is internationaal bij talloze instituten geëxposeerd en zijn monumentale publieke sculptuur Monument to Strangers and Refugees, voor documenta 14, won in 2017 de Arnold Bode Prijs. Hij heeft daarnaast tentoonstellingen en biënnales gecureerd en geadviseerd en zijn theoretische werk is in belangrijke publicaties verschenen, waaronder Theory in Contemporary Art: From 1985 to the Present (2012), tijdschriften als Texte zur Kunst en zijn eigen boeken, waaronder Reading the Contemporary: African Art from Theory to the Marketplace (2000) en The Culture Game (2004). Hij heeft verschillende uitgaven gepubliceerd, waaronder I’m Bound to this Land by Blood (2013).

Screenshot 2021-07-19 at 16.08.49.png Screenshot 2021-07-19 at 16.09.09.png
Image (1/2)
Deze website gebruikt cookies voor analytische doeleinden.